TITEL : “Een leven lang goed gezelschap. Empirisch onderzoek naar de betekenis van gezelschapsdieren voor de kwaliteit van leven van ouderen.”

AUTEUR(S) : J.M.P. Enders-Slegers. Proefschrift Universiteit Utrecht, Faculteit Sociale Wetenschappen, Capaciteitsgroep Klinische Psychologie. 2000.

Dit onderzoek heeft zich gericht op mens-dierrelaties en daarnaast op de betekenis van het hebben van gezelschapsdieren voor de kwaliteit van leven voor zelfstandig wonende ouderen. Aanvullend onderzoek werd verricht in een psychogeriatrisch verpleeghuis, waar de invloed van gezelschapsdieren op de kwaliteit van leven van de dementerende bewoners werd onderzocht.

Naast een literatuuronderzoek, is er onderzoek gedaan onder zelfstandig wonende ouderen, met en zonder huisdier, door middel van interviews, observaties en vragenlijsten. Bij het onderzoek in het verpleeghuis zijn twee afdelingen betrokken; waarvan op één afdeling twee katten worden geplaatst.

Mens-dier relaties kunnen sociale behoeften van mensen vervullen en er is sprake van sociale steun door een huisdier. Hierdoor kan het dier bijdragen aan de kwaliteit van leven van de eigenaar. De onderzoeksresultaten in het verpleeghuis wijzen op effecten van de aanwezigheid van gezelschapsdieren op bewoners, maar ook op medewerkers en familieleden: verschillen op cognitief niveau (toename alertheid en herinneringsprocessen) meer stabiliteit; toename van plezier en ontspanning bij staf en bezoekers. Door de komst van de katten wordt een huiselijker, meer ontspannen sfeer bereikt waarin (de meeste) bewoners, bezoekers én stafleden zich prettig(er) voelen. Er is sprake van een sensorische stimulatie (kijken naar het dier, strelen van de vacht, voelen van de lichaamswarmte) en er zijn effecten waarneembaar op zowel de bewoner als het personeel. Het geeft afleiding, vrolijkheid en blijkt de sociale interactie te bevorderen.

Voor vragen en meer informatie: m.j.enders@uu.nl